białkomocz

Polish

Etymology

From białko +‎ -o- +‎ mocz. Calque of Latin proteinuria. First attested in 1849.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bjawˈkɔ.mɔt͡ʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔmɔt͡ʂ
  • Syllabification: biał‧ko‧mocz

Noun

białkomocz m inan

  1. (pathology) albuminuria, proteinuria
    Synonym: albuminuria

Declension
Declension of białkomocz
singular
nominative białkomocz
genitive białkomoczu
dative białkomoczowi
accusative białkomocz
instrumental białkomoczem
locative białkomoczu
vocative białkomoczu

References
  1. Tygodnik Lekarski‎, number 46, 1849, page 364
  2. białkomocz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • białkomocz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • białkomocz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.