bojówkarz

Polish

Etymology

From bojówka +‎ -arz.

Pronunciation
  • IPA(key): /bɔˈjuf.kaʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ufkaʂ
  • Syllabification: bo‧jów‧karz

Noun

bojówkarz m pers (female equivalent bojówkarka)

  1. militant, paramilitary (member of a paramilitary group)

Declension
Declension of bojówkarz
singular plural
nominative bojówkarz bojówkarze
genitive bojówkarza bojówkarzy
dative bojówkarzowi bojówkarzom
accusative bojówkarza bojówkarzy
instrumental bojówkarzem bojówkarzami
locative bojówkarzu bojówkarzach
vocative bojówkarzu bojówkarze

Further reading
  • bojówkarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bojówkarz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.