bujnąć

Polish

Etymology

From bujać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbuj.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ujnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: buj‧nąć

Verb

bujnąć pf (imperfective bujać)

  1. (transitive) to swing, to rock
  2. (reflexive with się) to swing, to sway

Conjugation
Conjugation of bujnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bujnąć
future tense 1st bujnę bujniemy
2nd bujniesz bujniecie
3rd bujnie bujną
impersonal bujnie się
past tense 1st bujnąłem,
-(e)m bujnął		 bujnęłam,
-(e)m bujnęła		 bujnęłom,
-(e)m bujnęło		 bujnęliśmy,
-(e)śmy bujnęli		 bujnęłyśmy,
-(e)śmy bujnęły
2nd bujnąłeś,
-(e)ś bujnął		 bujnęłaś,
-(e)ś bujnęła		 bujnęłoś,
-(e)ś bujnęło		 bujnęliście,
-(e)ście bujnęli		 bujnęłyście,
-(e)ście bujnęły
3rd bujnął bujnęła bujnęło bujnęli bujnęły
impersonal bujnięto
conditional 1st bujnąłbym,
bym bujnął		 bujnęłabym,
bym bujnęła		 bujnęłobym,
bym bujnęło		 bujnęlibyśmy,
byśmy bujnęli		 bujnęłybyśmy,
byśmy bujnęły
2nd bujnąłbyś,
byś bujnął		 bujnęłabyś,
byś bujnęła		 bujnęłobyś,
byś bujnęło		 bujnęlibyście,
byście bujnęli		 bujnęłybyście,
byście bujnęły
3rd bujnąłby,
by bujnął		 bujnęłaby,
by bujnęła		 bujnęłoby,
by bujnęło		 bujnęliby,
by bujnęli		 bujnęłyby,
by bujnęły
impersonal bujnięto by
imperative 1st niech bujnę bujnijmy
2nd bujnij bujnijcie
3rd niech bujnie niech bujną
passive adjectival participle bujnięty bujnięta bujnięte bujnięci bujnięte
anterior adverbial participle bujnąwszy
verbal noun bujnięcie

Further reading
  • bujnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bujnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.