ceantáil

Irish

Alternative forms

Verb

ceantáil (present analytic ceantálann, future analytic ceantálfaidh, verbal noun ceantáil, past participle ceantáilte)

  1. auction, auction off
    Synonyms: cuir ar ceant, cuir ceant ar

Conjugation
conjugation of ceantáil (first conjugation – B)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present ceantálaim ceantálann tú;
ceantálair†		 ceantálann sé, sí ceantálaimid ceantálann sibh ceantálann siad;
ceantálaid†		 a cheantálann; a cheantálas /
a gceantálann*; a gceantálas*		 ceantáiltear
past cheantál mé; cheantálas cheantál tú; cheantálais cheantál sé, sí cheantálamar; cheantál muid cheantál sibh; cheantálabhair cheantál siad; cheantáladar a cheantál /
ar cheantál*		 ceantáladh
past habitual cheantálainn / gceantálainn‡‡ cheantáilteá / gceantáilteᇇ cheantáladh sé, sí / gceantáladh sé, s퇇 cheantálaimis; cheantáladh muid / gceantálaimis‡‡; gceantáladh muid‡‡ cheantáladh sibh / gceantáladh sibh‡‡ cheantálaidís; cheantáladh siad / gceantálaidís‡‡; gceantáladh siad‡‡ a cheantáladh /
a gceantáladh*		 cheantáiltí / gceantáilt퇇
future ceantálfaidh mé;
ceantálfad		 ceantálfaidh tú;
ceantálfair†		 ceantálfaidh sé, sí ceantálfaimid;
ceantálfaidh muid		 ceantálfaidh sibh ceantálfaidh siad;
ceantálfaid†		 a cheantálfaidh; a cheantálfas /
a gceantálfaidh*; a gceantálfas*		 ceantálfar
conditional cheantálfainn / gceantálfainn‡‡ cheantálfá / gceantálfᇇ cheantálfadh sé, sí / gceantálfadh sé, s퇇 cheantálfaimis; cheantálfadh muid / gceantálfaimis‡‡; gceantálfadh muid‡‡ cheantálfadh sibh / gceantálfadh sibh‡‡ cheantálfaidís; cheantálfadh siad / gceantálfaidís‡‡; gceantálfadh siad‡‡ a cheantálfadh /
a gceantálfadh*		 cheantálfaí / gceantálfa퇇
subjunctive present go gceantála mé;
go gceantálad†		 go gceantála tú;
go gceantálair†		 go gceantála sé, sí go gceantálaimid;
go gceantála muid		 go gceantála sibh go gceantála siad;
go gceantálaid†		 — go gceantáiltear
past dá gceantálainn dá gceantáilteá dá gceantáladh sé, sí dá gceantálaimis;
dá gceantáladh muid		 dá gceantáladh sibh dá gceantálaidís;
dá gceantáladh siad		 — dá gceantáiltí
imperative ceantálaim ceantál ceantáladh sé, sí ceantálaimis ceantálaigí;
ceantálaidh†		 ceantálaidís — ceantáiltear
verbal noun ceantáil
past participle ceantáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

ceantáil f (genitive singular ceantála)

  1. verbal noun of ceantáil
  2. auction
    Synonym: ceant

Declension
Declension of ceantáil

Third declension

Bare forms (no plural for this noun):

Case Singular
Nominative ceantáil
Vocative a cheantáil
Genitive ceantála
Dative ceantáil

Forms with the definite article:

Case Singular
Nominative an cheantáil
Genitive na ceantála
Dative leis an gceantáil

don cheantáil

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
ceantáil cheantáil gceantáil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.