crucifigens
Latin
Etymology
Present participle of crucifīgō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | crucifīgēns | crucifīgēns | crucifīgentēs | crucifīgentia | |
| Genitive | crucifīgentis | crucifīgentis | crucifīgentium | crucifīgentium | |
| Dative | crucifīgentī | crucifīgentī | crucifīgentibus | crucifīgentibus | |
| Accusative | crucifīgentem | crucifīgēns | crucifīgentēs | crucifīgentia | |
| Ablative | crucifīgentī | crucifīgentī | crucifīgentibus | crucifīgentibus | |
| Vocative | crucifīgēns | crucifīgēns | crucifīgentēs | crucifīgentia | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.