denuntiandus
Latin
Etymology
Future passive participle of dēnuntiō.
Participle
dēnuntiandus m (feminine dēnuntianda, neuter dēnuntiandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dēnuntiandus | dēnuntianda | dēnuntiandum | dēnuntiandī | dēnuntiandae | dēnuntianda | |
| Genitive | dēnuntiandī | dēnuntiandae | dēnuntiandī | dēnuntiandōrum | dēnuntiandārum | dēnuntiandōrum | |
| Dative | dēnuntiandō | dēnuntiandae | dēnuntiandō | dēnuntiandīs | dēnuntiandīs | dēnuntiandīs | |
| Accusative | dēnuntiandum | dēnuntiandam | dēnuntiandum | dēnuntiandōs | dēnuntiandās | dēnuntianda | |
| Ablative | dēnuntiandō | dēnuntiandā | dēnuntiandō | dēnuntiandīs | dēnuntiandīs | dēnuntiandīs | |
| Vocative | dēnuntiande | dēnuntianda | dēnuntiandum | dēnuntiandī | dēnuntiandae | dēnuntianda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.