humorérzéke
Hungarian
Etymology
humorérzék + -e (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhumoreːrzeːkɛ]
- Hyphenation: hu‧mor‧ér‧zé‧ke
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | humorérzéke | — |
| accusative | humorérzékét | — |
| dative | humorérzékének | — |
| instrumental | humorérzékével | — |
| causal-final | humorérzékéért | — |
| translative | humorérzékévé | — |
| terminative | humorérzékéig | — |
| essive-formal | humorérzékeként | — |
| essive-modal | humorérzékéül | — |
| inessive | humorérzékében | — |
| superessive | humorérzékén | — |
| adessive | humorérzékénél | — |
| illative | humorérzékébe | — |
| sublative | humorérzékére | — |
| allative | humorérzékéhez | — |
| elative | humorérzékéből | — |
| delative | humorérzékéről | — |
| ablative | humorérzékétől | — |
| non-attributive possessive - singular |
humorérzékéé | — |
| non-attributive possessive - plural |
humorérzékééi | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.