judicaturus
Latin
Participle
jūdicātūrus m (feminine jūdicātūra, neuter jūdicātūrum); first/second declension
- Alternative spelling of iūdicātūrus
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | jūdicātūrus | jūdicātūra | jūdicātūrum | jūdicātūrī | jūdicātūrae | jūdicātūra | |
| Genitive | jūdicātūrī | jūdicātūrae | jūdicātūrī | jūdicātūrōrum | jūdicātūrārum | jūdicātūrōrum | |
| Dative | jūdicātūrō | jūdicātūrae | jūdicātūrō | jūdicātūrīs | jūdicātūrīs | jūdicātūrīs | |
| Accusative | jūdicātūrum | jūdicātūram | jūdicātūrum | jūdicātūrōs | jūdicātūrās | jūdicātūra | |
| Ablative | jūdicātūrō | jūdicātūrā | jūdicātūrō | jūdicātūrīs | jūdicātūrīs | jūdicātūrīs | |
| Vocative | jūdicātūre | jūdicātūra | jūdicātūrum | jūdicātūrī | jūdicātūrae | jūdicātūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.