kapelan
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish kapelan, from Ecclesiastical Latin capellānus. Doublet of kapłan (“priest”).
Pronunciation
- IPA(key): /kaˈpɛ.lan/
Audio (file) - Rhymes: -ɛlan
- Syllabification: ka‧pe‧lan
Noun
kapelan m pers (related adjective kapelański)
- (Roman Catholicism) chaplain (member of the clergy)
Declension
Declension of kapelan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kapelan | kapelani/kapelany (deprecative) |
| genitive | kapelana | kapelanów |
| dative | kapelanowi | kapelanom |
| accusative | kapelana | kapelanów |
| instrumental | kapelanem | kapelanami |
| locative | kapelanie | kapelanach |
| vocative | kapelanie | kapelani |
Declension
Declension of kapelan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kapelan | kapelany |
| genitive | kapelana | kapelanów |
| dative | kapelanowi | kapelanom |
| accusative | kapelana | kapelany |
| instrumental | kapelanem | kapelanami |
| locative | kapelanie | kapelanach |
| vocative | kapelanie | kapelany |
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /kapělaːn/
- Hyphenation: ka‧pe‧lan
Declension
Declension of kapelan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kapèlān | kapelani |
| genitive | kapelána | kapelana |
| dative | kapelanu | kapelanima |
| accusative | kapelana | kapelane |
| vocative | kapelane | kapelani |
| locative | kapelanu | kapelanima |
| instrumental | kapelanom | kapelanima |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.