karjaim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒrjɒjim]
- Hyphenation: kar‧ja‧im
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | karjaim |
| accusative | — | karjaimat |
| dative | — | karjaimnak |
| instrumental | — | karjaimmal |
| causal-final | — | karjaimért |
| translative | — | karjaimmá |
| terminative | — | karjaimig |
| essive-formal | — | karjaimként |
| essive-modal | — | karjaimul |
| inessive | — | karjaimban |
| superessive | — | karjaimon |
| adessive | — | karjaimnál |
| illative | — | karjaimba |
| sublative | — | karjaimra |
| allative | — | karjaimhoz |
| elative | — | karjaimból |
| delative | — | karjaimról |
| ablative | — | karjaimtól |
| non-attributive possessive - singular |
— | karjaimé |
| non-attributive possessive - plural |
— | karjaiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.