kościelny

Polish

Etymology

From kościół +‎ -ny.

Pronunciation
  • IPA(key): /kɔɕˈt͡ɕɛl.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlnɨ
  • Syllabification: koś‧ciel‧ny

Adjective

kościelny (not comparable, no derived adverb)

  1. ecclesiastical (of, or pertaining to the church/churches)

Declension
Declension of kościelny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative kościelny kościelna kościelne kościelni kościelne
genitive kościelnego kościelnej kościelnego kościelnych
dative kościelnemu kościelnej kościelnemu kościelnym
accusative kościelnego kościelny kościelną kościelne kościelnych kościelne
instrumental kościelnym kościelną kościelnym kościelnymi
locative kościelnym kościelnej kościelnym kościelnych

Noun

kościelny m pers (female equivalent kościelna)

  1. (nominalized, Roman Catholicism) sacristan, verger
    Synonym: zakrystian

Declension
Declension of kościelny
singular plural
nominative kościelny kościelni
genitive kościelnego kościelnych
dative kościelnemu kościelnym
accusative kościelnego kościelnych
instrumental kościelnym kościelnymi
locative kościelnym kościelnych
vocative kościelny kościelni
adjectives
nouns

Further reading
  • kościelny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kościelny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.