książęcy

Polish

Etymology

From książę +‎ -ęcy.

Pronunciation

IPA^(key): /kɕɔw̃ˈʐɛn.t͡sɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛnt͡sɨ
Syllabification: ksią‧żę‧cy

Adjective

książęcy (not comparable, no derived adverb)

(relational) princes; princely (relating to a prince)

Declension

Declension of książęcy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	książęcy		książęca	książęce	książęcy	książęce
genitive	książęcego		książęcej	książęcego	książęcych
dative	książęcemu		książęcej	książęcemu	książęcym
accusative	książęcego	książęcy	książęcą	książęce	książęcych	książęce
instrumental	książęcym		książęcą	książęcym	książęcymi
locative	książęcym		książęcej	książęcym	książęcych

Related terms

książę

Further reading

książęcy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
książęcy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.