kwaknąć

Polish

Etymology

From kwakać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkfak.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: kwak‧nąć

Verb

kwaknąć pf (imperfective kwakać)

  1. (intransitive) to quack (to make a noise like a duck)

Conjugation
Conjugation of kwaknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kwaknąć
future tense 1st kwaknę kwakniemy
2nd kwakniesz kwakniecie
3rd kwaknie kwakną
impersonal kwaknie się
past tense 1st kwaknąłem,
-(e)m kwaknął		 kwaknęłam,
-(e)m kwaknęła		 kwaknęłom,
-(e)m kwaknęło		 kwaknęliśmy,
-(e)śmy kwaknęli		 kwaknęłyśmy,
-(e)śmy kwaknęły
2nd kwaknąłeś,
-(e)ś kwaknął		 kwaknęłaś,
-(e)ś kwaknęła		 kwaknęłoś,
-(e)ś kwaknęło		 kwaknęliście,
-(e)ście kwaknęli		 kwaknęłyście,
-(e)ście kwaknęły
3rd kwaknął kwaknęła kwaknęło kwaknęli kwaknęły
impersonal kwaknięto
conditional 1st kwaknąłbym,
bym kwaknął		 kwaknęłabym,
bym kwaknęła		 kwaknęłobym,
bym kwaknęło		 kwaknęlibyśmy,
byśmy kwaknęli		 kwaknęłybyśmy,
byśmy kwaknęły
2nd kwaknąłbyś,
byś kwaknął		 kwaknęłabyś,
byś kwaknęła		 kwaknęłobyś,
byś kwaknęło		 kwaknęlibyście,
byście kwaknęli		 kwaknęłybyście,
byście kwaknęły
3rd kwaknąłby,
by kwaknął		 kwaknęłaby,
by kwaknęła		 kwaknęłoby,
by kwaknęło		 kwaknęliby,
by kwaknęli		 kwaknęłyby,
by kwaknęły
impersonal kwaknięto by
imperative 1st niech kwaknę kwaknijmy
2nd kwaknij kwaknijcie
3rd niech kwaknie niech kwakną
anterior adverbial participle kwaknąwszy
verbal noun kwaknięcie

Derived terms
noun
  • kwaknięcie

Further reading
  • kwaknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kwaknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.