mąciciel

Polish

Etymology

From mącić +‎ -ciel.

Pronunciation

IPA^(key): /mɔɲˈt͡ɕi.t͡ɕɛl/
Audio (file)
Rhymes: -it͡ɕɛl
Syllabification: mą‧ci‧ciel

Noun

mąciciel m pers (female equivalent mącicielka)

disturber

Declension

Declension of mąciciel

	singular	plural
nominative	mąciciel	mąciciele
genitive	mąciciela	mącicieli
dative	mącicielowi	mącicielom
accusative	mąciciela	mącicieli
instrumental	mącicielem	mącicielami
locative	mącicielu	mącicielach
vocative	mącicielu	mąciciele

Related terms

adjective

mętny

noun

mątwa

verb

mącić

Further reading

mąciciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
mąciciel in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.