medicatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of medicō (“heal, cure”).
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | medicātus | medicāta | medicātum | medicātī | medicātae | medicāta | |
| Genitive | medicātī | medicātae | medicātī | medicātōrum | medicātārum | medicātōrum | |
| Dative | medicātō | medicātō | medicātīs | ||||
| Accusative | medicātum | medicātam | medicātum | medicātōs | medicātās | medicāta | |
| Ablative | medicātō | medicātā | medicātō | medicātīs | |||
| Vocative | medicāte | medicāta | medicātum | medicātī | medicātae | medicāta | |
References
- “medicatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “medicatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- medicatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.