mors voluntaria
Latin
Etymology
From mors (“death”) + voluntāria (“voluntary”), literally meaning "voluntary death" or "willing death".
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /mors u̯o.lunˈtaː.ri.a/, [mɔrs̠ u̯ɔɫ̪ʊn̪ˈt̪äːriä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mors vo.lunˈta.ri.a/, [mɔrs volun̪ˈt̪äːriä]
Noun
mors voluntāria f (genitive mortis voluntāriae); third declension
Declension
- Third-declension noun with a first-declension adjective.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | mors voluntāria | mortēs voluntāriae |
| Genitive | mortis voluntāriae | mortum voluntāriārum |
| Dative | mortī voluntāriae | mortibus voluntāriīs |
| Accusative | mortem voluntāriam | mortēs voluntāriās |
| Ablative | morte voluntāriā | mortibus voluntāriīs |
| Vocative | mors voluntāria | mortēs voluntāriae |
Descendants
- → German: Freitod (calque)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.