mrugnąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mъrgnǫti. By surface analysis, mrugać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmruɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: mrug‧nąć

Verb

mrugnąć pf (imperfective mrugać)

  1. (intransitive) to blink
  2. (intransitive, of light) to twinkle

Conjugation
Conjugation of mrugnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mrugnąć
future tense 1st mrugnę mrugniemy
2nd mrugniesz mrugniecie
3rd mrugnie mrugną
impersonal mrugnie się
past tense 1st mrugnąłem,
-(e)m mrugnął		 mrugnęłam,
-(e)m mrugnęła		 mrugnęłom,
-(e)m mrugnęło		 mrugnęliśmy,
-(e)śmy mrugnęli		 mrugnęłyśmy,
-(e)śmy mrugnęły
2nd mrugnąłeś,
-(e)ś mrugnął		 mrugnęłaś,
-(e)ś mrugnęła		 mrugnęłoś,
-(e)ś mrugnęło		 mrugnęliście,
-(e)ście mrugnęli		 mrugnęłyście,
-(e)ście mrugnęły
3rd mrugnął mrugnęła mrugnęło mrugnęli mrugnęły
impersonal mrugnięto
conditional 1st mrugnąłbym,
bym mrugnął		 mrugnęłabym,
bym mrugnęła		 mrugnęłobym,
bym mrugnęło		 mrugnęlibyśmy,
byśmy mrugnęli		 mrugnęłybyśmy,
byśmy mrugnęły
2nd mrugnąłbyś,
byś mrugnął		 mrugnęłabyś,
byś mrugnęła		 mrugnęłobyś,
byś mrugnęło		 mrugnęlibyście,
byście mrugnęli		 mrugnęłybyście,
byście mrugnęły
3rd mrugnąłby,
by mrugnął		 mrugnęłaby,
by mrugnęła		 mrugnęłoby,
by mrugnęło		 mrugnęliby,
by mrugnęli		 mrugnęłyby,
by mrugnęły
impersonal mrugnięto by
imperative 1st niech mrugnę mrugnijmy
2nd mrugnij mrugnijcie
3rd niech mrugnie niech mrugną
anterior adverbial participle mrugnąwszy
verbal noun mrugnięcie

Derived terms
noun

Further reading
  • mrugnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mrugnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.