ożenić

Polish

Etymology

From o- +‎ żenić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈʐɛ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: o‧że‧nić

Verb

ożenić pf (imperfective żenić)

  1. (transitive) to marry off
  2. (reflexive with się) to get married, to wed [+ z (instrumental) = to someone]
    Synonym: (colloquial) chajtnąć się
  3. (prison slang, transitive) to sell something (often acquired illegally)

Conjugation
Conjugation of ożenić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ożenić
future tense 1st ożenię ożenimy
2nd ożenisz ożenicie
3rd ożeni ożenią
impersonal ożeni się
past tense 1st ożeniłem,
-(e)m ożenił		 ożeniłam,
-(e)m ożeniła		 ożeniłom,
-(e)m ożeniło		 ożeniliśmy,
-(e)śmy ożenili		 ożeniłyśmy,
-(e)śmy ożeniły
2nd ożeniłeś,
-(e)ś ożenił		 ożeniłaś,
-(e)ś ożeniła		 ożeniłoś,
-(e)ś ożeniło		 ożeniliście,
-(e)ście ożenili		 ożeniłyście,
-(e)ście ożeniły
3rd ożenił ożeniła ożeniło ożenili ożeniły
impersonal ożeniono
conditional 1st ożeniłbym,
bym ożenił		 ożeniłabym,
bym ożeniła		 ożeniłobym,
bym ożeniło		 ożenilibyśmy,
byśmy ożenili		 ożeniłybyśmy,
byśmy ożeniły
2nd ożeniłbyś,
byś ożenił		 ożeniłabyś,
byś ożeniła		 ożeniłobyś,
byś ożeniło		 ożenilibyście,
byście ożenili		 ożeniłybyście,
byście ożeniły
3rd ożeniłby,
by ożenił		 ożeniłaby,
by ożeniła		 ożeniłoby,
by ożeniło		 ożeniliby,
by ożenili		 ożeniłyby,
by ożeniły
impersonal ożeniono by
imperative 1st niech ożenię ożeńmy
2nd ożeń ożeńcie
3rd niech ożeni niech ożenią
passive adjectival participle ożeniony ożeniona ożenione ożenieni ożenione
anterior adverbial participle ożeniwszy
verbal noun ożenienie

Further reading
  • ożenić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ożenić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.