obrzydzenie

Polish

Etymology

From obrzydzić +‎ -enie.

Pronunciation

IPA^(key): /ɔ.bʐɨˈd͡zɛ.ɲɛ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛɲɛ
Syllabification: o‧brzy‧dze‧nie

Noun

obrzydzenie n

verbal noun of obrzydzić
disgust
Synonym: wstręt

Declension

Declension of obrzydzenie

	singular
nominative	obrzydzenie
genitive	obrzydzenia
dative	obrzydzeniu
accusative	obrzydzenie
instrumental	obrzydzeniem
locative	obrzydzeniu
vocative	obrzydzenie

Related terms

verbs

Further reading

obrzydzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
obrzydzenie in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.