ociągnąć

Polish

Etymology

From ociągać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈt͡ɕɔŋɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔŋɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: o‧ciąg‧nąć

Verb

ociągnąć pf (imperfective ociągać)

  1. (transitive) to scale, to descale (to remove the scales of a fish)

Conjugation
Conjugation of ociągnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ociągnąć
future tense 1st ociągnę ociągniemy
2nd ociągniesz ociągniecie
3rd ociągnie ociągną
impersonal ociągnie się
past tense 1st ociągnąłem,
-(e)m ociągnął		 ociągnęłam,
-(e)m ociągnęła		 ociągnęłom,
-(e)m ociągnęło		 ociągnęliśmy,
-(e)śmy ociągnęli		 ociągnęłyśmy,
-(e)śmy ociągnęły
2nd ociągnąłeś,
-(e)ś ociągnął		 ociągnęłaś,
-(e)ś ociągnęła		 ociągnęłoś,
-(e)ś ociągnęło		 ociągnęliście,
-(e)ście ociągnęli		 ociągnęłyście,
-(e)ście ociągnęły
3rd ociągnął ociągnęła ociągnęło ociągnęli ociągnęły
impersonal ociągnięto
conditional 1st ociągnąłbym,
bym ociągnął		 ociągnęłabym,
bym ociągnęła		 ociągnęłobym,
bym ociągnęło		 ociągnęlibyśmy,
byśmy ociągnęli		 ociągnęłybyśmy,
byśmy ociągnęły
2nd ociągnąłbyś,
byś ociągnął		 ociągnęłabyś,
byś ociągnęła		 ociągnęłobyś,
byś ociągnęło		 ociągnęlibyście,
byście ociągnęli		 ociągnęłybyście,
byście ociągnęły
3rd ociągnąłby,
by ociągnął		 ociągnęłaby,
by ociągnęła		 ociągnęłoby,
by ociągnęło		 ociągnęliby,
by ociągnęli		 ociągnęłyby,
by ociągnęły
impersonal ociągnięto by
imperative 1st niech ociągnę ociągnijmy
2nd ociągnij ociągnijcie
3rd niech ociągnie niech ociągną
passive adjectival participle ociągnięty ociągnięta ociągnięte ociągnięci ociągnięte
anterior adverbial participle ociągnąwszy
verbal noun ociągnięcie
noun

Further reading
  • ociągnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ociągnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.