odrętwienie

Polish

Etymology

From odrętwieć +‎ -enie.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.drɛntˈfjɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: o‧dręt‧wie‧nie

Noun

odrętwienie n

  1. verbal noun of odrętwieć
  2. numbness (inability to feel)
  3. apathy, indifference, lethargy, torpor

Declension
Declension of odrętwienie
singular
nominative odrętwienie
genitive odrętwienia
dative odrętwieniu
accusative odrętwienie
instrumental odrętwieniem
locative odrętwieniu
vocative odrętwienie
adjective

Further reading
  • odrętwienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odrętwienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.