onieśmielenie

Polish

Etymology

From onieśmielić +‎ -enie.

Pronunciation

IPA^(key): /ɔ.ɲɛ.ɕmjɛˈlɛ.ɲɛ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛɲɛ
Syllabification: o‧nie‧śmie‧le‧nie

Noun

onieśmielenie n

verbal noun of onieśmielić
embarrassment (state of discomfort)
Synonym: wstyd

Declension

Declension of onieśmielenie

	singular
nominative	onieśmielenie
genitive	onieśmielenia
dative	onieśmieleniu
accusative	onieśmielenie
instrumental	onieśmieleniem
locative	onieśmieleniu
vocative	onieśmielenie

Related terms

verbs

onieśmielać impf
onieśmielić pf

Further reading

onieśmielenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
onieśmielenie in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.