płakać

See also: płakac

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *plàkati, from Proto-Balto-Slavic *plā́ˀktei, from Proto-Indo-European *pléh₂k-ye-ti, from *pleh₂k-.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpwa.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -akat͡ɕ
  • Syllabification: pła‧kać

Verb

płakać impf

  1. (intransitive) to cry (shed tears)
  2. (intransitive) to cry (to complain)
    Synonyms: see Thesaurus:narzekać

Conjugation
Conjugation of płakać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive płakać
present tense 1st płaczę płaczemy
2nd płaczesz płaczecie
3rd płacze płaczą
impersonal płacze się
past tense 1st płakałem,
-(e)m płakał		 płakałam,
-(e)m płakała		 płakałom,
-(e)m płakało		 płakaliśmy,
-(e)śmy płakali		 płakałyśmy,
-(e)śmy płakały
2nd płakałeś,
-(e)ś płakał		 płakałaś,
-(e)ś płakała		 płakałoś,
-(e)ś płakało		 płakaliście,
-(e)ście płakali		 płakałyście,
-(e)ście płakały
3rd płakał płakała płakało płakali płakały
impersonal płakano
future tense 1st będę płakał,
będę płakać		 będę płakała,
będę płakać		 będę płakało,
będę płakać		 będziemy płakali,
będziemy płakać		 będziemy płakały,
będziemy płakać
2nd będziesz płakał,
będziesz płakać		 będziesz płakała,
będziesz płakać		 będziesz płakało,
będziesz płakać		 będziecie płakali,
będziecie płakać		 będziecie płakały,
będziecie płakać
3rd będzie płakał,
będzie płakać		 będzie płakała,
będzie płakać		 będzie płakało,
będzie płakać		 będą płakali,
będą płakać		 będą płakały,
będą płakać
impersonal będzie płakać się
conditional 1st płakałbym,
bym płakał		 płakałabym,
bym płakała		 płakałobym,
bym płakało		 płakalibyśmy,
byśmy płakali		 płakałybyśmy,
byśmy płakały
2nd płakałbyś,
byś płakał		 płakałabyś,
byś płakała		 płakałobyś,
byś płakało		 płakalibyście,
byście płakali		 płakałybyście,
byście płakały
3rd płakałby,
by płakał		 płakałaby,
by płakała		 płakałoby,
by płakało		 płakaliby,
by płakali		 płakałyby,
by płakały
impersonal płakano by
imperative 1st niech płaczę płaczmy
2nd płacz płaczcie
3rd niech płacze niech płaczą
active adjectival participle płaczący płacząca płaczące płaczący płaczące
contemporary adverbial participle płacząc
verbal noun płakanie

Derived terms
adjective
nouns
verbs
noun

Further reading
  • płakać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • płakać in Polish dictionaries at PWN

Upper Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *plakati.

Pronunciation
  • IPA(key): [pβaˈkat͡ʃ]

Verb

płakać impf

  1. to weep, cry

Conjugation

 The template Template:hsb-conj-p-Ve2 does not use the parameter(s): 
2=płakamoj
3=płakamy
4=płakaš
5=płakataj
6=płakatej
7=płakaće
8=płaka
9=płakataj
10=płakatej
11=[[płakaja]]/[[płakaju]]
12=płakach
13=płakachmoj
14=płakachmy
15=płakaše
16=płakaštaj
17=płakatej
18=płakašće
19=płakaše
20=płakaštaj
21=płakaštej
22=płakachu
23=płakajmoj
24=płakajmy
25=płakaj
26=płakajtaj
27=płakajtej
28=płakajće
29=płakaj
30=płakał
31=[[płakajo]]/[[płakajcy]]
32=płakacy
33=płakany
34=płakanje
asp=impf
title=płakać
Please see Module:checkparams for help with this warning.

Conjugation of płakać (perfective)
person singular dual plural
virile nonvirile
infinitive płakać
transgressive płakamywši
present tense 1st płakamu płakamjemoj płakamjemy
2nd płakamješ płakamjetaj płakamjetej płakamjeće
3rd płakamje płakamjetaj płakamjetej płakamu
past tense 1st płakamych płakamychmoj płakamychmy
2nd płakamy płakamyštaj płakamyštej płakamyšće
3rd płakamy płakamyštaj płakamyštej płakamychu
imperative 1st — płakamimy płakamimoj
2nd płakami płakamitaj płakamitej płakamiće
3rd płakami —
past active participle —
past passive participle płakamjeny
ł-form płakamył
verbal noun płakamjenje

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.