pielić

Polish

Etymology

From pleć +‎ -ić, influenced by the change of mleć → mielić, słać → ścielić as well as forms such as pielenie instead of *pelcie or pielony instead of pełty.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpjɛ.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlit͡ɕ
  • Syllabification: pie‧lić

Verb

pielić impf (perfective wypielić)

  1. (colloquial, transitive) Alternative form of pleć

Conjugation
Conjugation of pielić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pielić
present tense 1st pielę pielimy
2nd pielisz pielicie
3rd pieli pielą
impersonal pieli się
past tense 1st pieliłem,
-(e)m pielił		 pieliłam,
-(e)m pieliła		 pieliłom,
-(e)m pieliło		 pieliliśmy,
-(e)śmy pielili		 pieliłyśmy,
-(e)śmy pieliły
2nd pieliłeś,
-(e)ś pielił		 pieliłaś,
-(e)ś pieliła		 pieliłoś,
-(e)ś pieliło		 pieliliście,
-(e)ście pielili		 pieliłyście,
-(e)ście pieliły
3rd pielił pieliła pieliło pielili pieliły
impersonal pielono
future tense 1st będę pielił,
będę pielić		 będę pieliła,
będę pielić		 będę pieliło,
będę pielić		 będziemy pielili,
będziemy pielić		 będziemy pieliły,
będziemy pielić
2nd będziesz pielił,
będziesz pielić		 będziesz pieliła,
będziesz pielić		 będziesz pieliło,
będziesz pielić		 będziecie pielili,
będziecie pielić		 będziecie pieliły,
będziecie pielić
3rd będzie pielił,
będzie pielić		 będzie pieliła,
będzie pielić		 będzie pieliło,
będzie pielić		 będą pielili,
będą pielić		 będą pieliły,
będą pielić
impersonal będzie pielić się
conditional 1st pieliłbym,
bym pielił		 pieliłabym,
bym pieliła		 pieliłobym,
bym pieliło		 pielilibyśmy,
byśmy pielili		 pieliłybyśmy,
byśmy pieliły
2nd pieliłbyś,
byś pielił		 pieliłabyś,
byś pieliła		 pieliłobyś,
byś pieliło		 pielilibyście,
byście pielili		 pieliłybyście,
byście pieliły
3rd pieliłby,
by pielił		 pieliłaby,
by pieliła		 pieliłoby,
by pieliło		 pieliliby,
by pielili		 pieliłyby,
by pieliły
impersonal pielono by
imperative 1st niech pielę pielmy
2nd piel pielcie
3rd niech pieli niech pielą
active adjectival participle pielący pieląca pielące pielący pielące
passive adjectival participle pielony pielona pielone pieleni pielone
contemporary adverbial participle pieląc
verbal noun pielenie

References
  1. Bańkowski, Andrzej (2000) “pielić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading
  • pielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pielić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.