poślubić

Polish

Etymology

From po- +‎ ślub +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈɕlu.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ubit͡ɕ
  • Syllabification: po‧ślu‧bić

Verb

poślubić pf (imperfective poślubiać)

  1. (transitive) to espouse, to marry, to wed
    Synonym: zaślubić

Conjugation
Conjugation of poślubić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poślubić
future tense 1st poślubię poślubimy
2nd poślubisz poślubicie
3rd poślubi poślubią
impersonal poślubi się
past tense 1st poślubiłem,
-(e)m poślubił		 poślubiłam,
-(e)m poślubiła		 poślubiłom,
-(e)m poślubiło		 poślubiliśmy,
-(e)śmy poślubili		 poślubiłyśmy,
-(e)śmy poślubiły
2nd poślubiłeś,
-(e)ś poślubił		 poślubiłaś,
-(e)ś poślubiła		 poślubiłoś,
-(e)ś poślubiło		 poślubiliście,
-(e)ście poślubili		 poślubiłyście,
-(e)ście poślubiły
3rd poślubił poślubiła poślubiło poślubili poślubiły
impersonal poślubiono
conditional 1st poślubiłbym,
bym poślubił		 poślubiłabym,
bym poślubiła		 poślubiłobym,
bym poślubiło		 poślubilibyśmy,
byśmy poślubili		 poślubiłybyśmy,
byśmy poślubiły
2nd poślubiłbyś,
byś poślubił		 poślubiłabyś,
byś poślubiła		 poślubiłobyś,
byś poślubiło		 poślubilibyście,
byście poślubili		 poślubiłybyście,
byście poślubiły
3rd poślubiłby,
by poślubił		 poślubiłaby,
by poślubiła		 poślubiłoby,
by poślubiło		 poślubiliby,
by poślubili		 poślubiłyby,
by poślubiły
impersonal poślubiono by
imperative 1st niech poślubię poślubmy
2nd poślub poślubcie
3rd niech poślubi niech poślubią
passive adjectival participle poślubiony poślubiona poślubione poślubieni poślubione
anterior adverbial participle poślubiwszy
verbal noun poślubienie

Further reading
  • poślubić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poślubić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.