porzucić

Polish

Etymology

From po- +‎ rzucić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈʐu.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: po‧rzu‧cić

Verb

porzucić pf (imperfective porzucać)

  1. (transitive) to abandon, to give up, to leave
  2. (transitive) to quit (a job)
  3. (reflexive with się) to break up

Conjugation
Conjugation of porzucić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive porzucić
future tense 1st porzucę porzucimy
2nd porzucisz porzucicie
3rd porzuci porzucą
impersonal porzuci się
past tense 1st porzuciłem,
-(e)m porzucił		 porzuciłam,
-(e)m porzuciła		 porzuciłom,
-(e)m porzuciło		 porzuciliśmy,
-(e)śmy porzucili		 porzuciłyśmy,
-(e)śmy porzuciły
2nd porzuciłeś,
-(e)ś porzucił		 porzuciłaś,
-(e)ś porzuciła		 porzuciłoś,
-(e)ś porzuciło		 porzuciliście,
-(e)ście porzucili		 porzuciłyście,
-(e)ście porzuciły
3rd porzucił porzuciła porzuciło porzucili porzuciły
impersonal porzucono
conditional 1st porzuciłbym,
bym porzucił		 porzuciłabym,
bym porzuciła		 porzuciłobym,
bym porzuciło		 porzucilibyśmy,
byśmy porzucili		 porzuciłybyśmy,
byśmy porzuciły
2nd porzuciłbyś,
byś porzucił		 porzuciłabyś,
byś porzuciła		 porzuciłobyś,
byś porzuciło		 porzucilibyście,
byście porzucili		 porzuciłybyście,
byście porzuciły
3rd porzuciłby,
by porzucił		 porzuciłaby,
by porzuciła		 porzuciłoby,
by porzuciło		 porzuciliby,
by porzucili		 porzuciłyby,
by porzuciły
impersonal porzucono by
imperative 1st niech porzucę porzućmy
2nd porzuć porzućcie
3rd niech porzuci niech porzucą
passive adjectival participle porzucony porzucona porzucone porzuceni porzucone
anterior adverbial participle porzuciwszy
verbal noun porzucenie

Further reading
  • porzucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • porzucić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.