praedandus
Latin
Etymology
Future passive participle of praedōr.
Participle
praedandus m (feminine praedanda, neuter praedandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | praedandus | praedanda | praedandum | praedandī | praedandae | praedanda | |
| Genitive | praedandī | praedandae | praedandī | praedandōrum | praedandārum | praedandōrum | |
| Dative | praedandō | praedandō | praedandīs | ||||
| Accusative | praedandum | praedandam | praedandum | praedandōs | praedandās | praedanda | |
| Ablative | praedandō | praedandā | praedandō | praedandīs | |||
| Vocative | praedande | praedanda | praedandum | praedandī | praedandae | praedanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.