praszczę
Polish
Etymology
From prask + -ę.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpraʂ.t͡ʂɛ/
- Rhymes: -aʂt͡ʂɛ
- Syllabification: prasz‧czę
Noun
praszczę n
- (historical) rod (for corporal punishment)
- (historical) flogging (typically using rods)
- (obsolete, by extension) troubles, tribulations
Declension
Declension of praszczę
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | praszczę | praszczęta |
| genitive | praszczęcia | praszcząt |
| dative | praszczęciu | praszczętom |
| accusative | praszczę | praszczęta |
| instrumental | praszczęciem | praszczętami |
| locative | praszczęciu | praszczętach |
| vocative | praszczę | praszczęta |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.