rozłamać

Polish

Etymology

From roz- +‎ łamać.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔzˈwa.mat͡ɕ/
  • Rhymes: -amat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧ła‧mać

Verb

rozłamać pf (imperfective rozłamywać)

  1. (transitive, reflexive) to break apart, to break up

Conjugation
Conjugation of rozłamać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozłamać
future tense 1st rozłamię rozłamiemy
2nd rozłamiesz rozłamiecie
3rd rozłamie rozłamią
impersonal rozłamie się
past tense 1st rozłamałem,
-(e)m rozłamał		 rozłamałam,
-(e)m rozłamała		 rozłamałom,
-(e)m rozłamało		 rozłamaliśmy,
-(e)śmy rozłamali		 rozłamałyśmy,
-(e)śmy rozłamały
2nd rozłamałeś,
-(e)ś rozłamał		 rozłamałaś,
-(e)ś rozłamała		 rozłamałoś,
-(e)ś rozłamało		 rozłamaliście,
-(e)ście rozłamali		 rozłamałyście,
-(e)ście rozłamały
3rd rozłamał rozłamała rozłamało rozłamali rozłamały
impersonal rozłamano
conditional 1st rozłamałbym,
bym rozłamał		 rozłamałabym,
bym rozłamała		 rozłamałobym,
bym rozłamało		 rozłamalibyśmy,
byśmy rozłamali		 rozłamałybyśmy,
byśmy rozłamały
2nd rozłamałbyś,
byś rozłamał		 rozłamałabyś,
byś rozłamała		 rozłamałobyś,
byś rozłamało		 rozłamalibyście,
byście rozłamali		 rozłamałybyście,
byście rozłamały
3rd rozłamałby,
by rozłamał		 rozłamałaby,
by rozłamała		 rozłamałoby,
by rozłamało		 rozłamaliby,
by rozłamali		 rozłamałyby,
by rozłamały
impersonal rozłamano by
imperative 1st niech rozłamię rozłammy
2nd rozłam rozłamcie
3rd niech rozłamie niech rozłamią
passive adjectival participle rozłamany rozłamana rozłamane rozłamani rozłamane
anterior adverbial participle rozłamawszy
verbal noun rozłamanie

Derived terms
noun

Further reading
  • rozłamać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozłamać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.