rozpleść

Polish

Etymology

From roz- +‎ pleść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɔs.plɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔsplɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧pleść

Verb

rozpleść pf (imperfective rozplatać)

  1. (transitive) to unplait, to unravel, unbraid, unweave

Conjugation
Conjugation of rozpleść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpleść
future tense 1st rozplotę rozpleciemy
2nd rozpleciesz rozpleciecie
3rd rozplecie rozplotą
impersonal rozplecie się
past tense 1st rozplotłem,
-(e)m rozplótł		 rozplotłam,
-(e)m rozplotła		 rozplotłom,
-(e)m rozplotło		 rozpletliśmy,
-(e)śmy rozpletli		 rozplotłyśmy,
-(e)śmy rozplotły
2nd rozplotłeś,
-(e)ś rozplótł		 rozplotłaś,
-(e)ś rozplotła		 rozplotłoś,
-(e)ś rozplotło		 rozpletliście,
-(e)ście rozpletli		 rozplotłyście,
-(e)ście rozplotły
3rd rozplótł rozplotła rozplotło rozpletli rozplotły
impersonal rozpleciono
conditional 1st rozplótłbym,
bym rozplótł		 rozplotłabym,
bym rozplotła		 rozplotłobym,
bym rozplotło		 rozpletlibyśmy,
byśmy rozpletli		 rozplotłybyśmy,
byśmy rozplotły
2nd rozplótłbyś,
byś rozplótł		 rozplotłabyś,
byś rozplotła		 rozplotłobyś,
byś rozplotło		 rozpletlibyście,
byście rozpletli		 rozplotłybyście,
byście rozplotły
3rd rozplótłby,
by rozplótł		 rozplotłaby,
by rozplotła		 rozplotłoby,
by rozplotło		 rozpletliby,
by rozpletli		 rozplotłyby,
by rozplotły
impersonal rozpleciono by
imperative 1st niech rozplotę rozplećmy
2nd rozpleć rozplećcie
3rd niech rozplecie niech rozplotą
passive adjectival participle rozpleciony rozpleciona rozplecione rozpleceni rozplecione
anterior adverbial participle rozplótłszy
verbal noun rozplecenie

Further reading
  • rozpleść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpleść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.