sczepić

Polish

Etymology

From s- +‎ czepić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈst͡ʂɛ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: scze‧pić

Verb

sczepić pf (imperfective sczepiać)

  1. (transitive) to attach, to hook, to fasten [+ z (instrumental) = with/to something]

Conjugation
Conjugation of sczepić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sczepić
future tense 1st sczepię sczepimy
2nd sczepisz sczepicie
3rd sczepi sczepią
impersonal sczepi się
past tense 1st sczepiłem,
-(e)m sczepił		 sczepiłam,
-(e)m sczepiła		 sczepiłom,
-(e)m sczepiło		 sczepiliśmy,
-(e)śmy sczepili		 sczepiłyśmy,
-(e)śmy sczepiły
2nd sczepiłeś,
-(e)ś sczepił		 sczepiłaś,
-(e)ś sczepiła		 sczepiłoś,
-(e)ś sczepiło		 sczepiliście,
-(e)ście sczepili		 sczepiłyście,
-(e)ście sczepiły
3rd sczepił sczepiła sczepiło sczepili sczepiły
impersonal sczepiono
conditional 1st sczepiłbym,
bym sczepił		 sczepiłabym,
bym sczepiła		 sczepiłobym,
bym sczepiło		 sczepilibyśmy,
byśmy sczepili		 sczepiłybyśmy,
byśmy sczepiły
2nd sczepiłbyś,
byś sczepił		 sczepiłabyś,
byś sczepiła		 sczepiłobyś,
byś sczepiło		 sczepilibyście,
byście sczepili		 sczepiłybyście,
byście sczepiły
3rd sczepiłby,
by sczepił		 sczepiłaby,
by sczepiła		 sczepiłoby,
by sczepiło		 sczepiliby,
by sczepili		 sczepiłyby,
by sczepiły
impersonal sczepiono by
imperative 1st niech sczepię sczepmy
2nd sczep sczepcie
3rd niech sczepi niech sczepią
passive adjectival participle sczepiony sczepiona sczepione sczepieni sczepione
anterior adverbial participle sczepiwszy
verbal noun sczepienie

Further reading
  • sczepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sczepić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.