spółgłoska

See also: spółgłoską

Polish

Etymology

From spół- +‎ głoska.

Pronunciation

IPA^(key): /spuwˈɡwɔs.ka/
Audio (file)
Rhymes: -ɔska
Syllabification: spół‧głos‧ka

Noun

spółgłoska f

(phonetics) consonant
Coordinate terms: samogłoska, (rare) pełnogłoska

Declension

Declension of spółgłoska

	singular	plural
nominative	spółgłoska	spółgłoski
genitive	spółgłoski	spółgłosek
dative	spółgłosce	spółgłoskom
accusative	spółgłoskę	spółgłoski
instrumental	spółgłoską	spółgłoskami
locative	spółgłosce	spółgłoskach
vocative	spółgłosko	spółgłoski

Derived terms

noun

spółgłoska zwarto-szczelinowa

Related terms

Further reading

spółgłoska in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
spółgłoska in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.