sprzątacz

Polish

Etymology

From sprzątać +‎ -acz.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈspʂɔn.tat͡ʂ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔntat͡ʂ
Syllabification: sprzą‧tacz

Noun

sprzątacz m pers (female equivalent sprzątaczka)

cleaner (person who cleans)

Declension

Declension of sprzątacz

	singular	plural
nominative	sprzątacz	sprzątacze
genitive	sprzątacza	sprzątaczy
dative	sprzątaczowi	sprzątaczom
accusative	sprzątacza	sprzątaczy
instrumental	sprzątaczem	sprzątaczami
locative	sprzątaczu	sprzątaczach
vocative	sprzątaczu	sprzątacze

Related terms

verbs

Further reading

sprzątacz in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.