udołać

Polish

Etymology

From u- +‎ dołać. First attested in 1809.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈdɔ.wat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔwat͡ɕ
  • Syllabification: u‧do‧łać

Verb

udołać pf

  1. (intransitive, obsolete, regional) to cope, to manage, to succeed (to achieve the desired result by doing something)
    Synonyms: podołać, sprostać, zdołać

Conjugation
Conjugation of udołać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive udołać
future tense 1st udołam udołamy
2nd udołasz udołacie
3rd udoła udołają
impersonal udoła się
past tense 1st udołałem,
-(e)m udołał		 udołałam,
-(e)m udołała		 udołałom,
-(e)m udołało		 udołaliśmy,
-(e)śmy udołali		 udołałyśmy,
-(e)śmy udołały
2nd udołałeś,
-(e)ś udołał		 udołałaś,
-(e)ś udołała		 udołałoś,
-(e)ś udołało		 udołaliście,
-(e)ście udołali		 udołałyście,
-(e)ście udołały
3rd udołał udołała udołało udołali udołały
impersonal udołano
conditional 1st udołałbym,
bym udołał		 udołałabym,
bym udołała		 udołałobym,
bym udołało		 udołalibyśmy,
byśmy udołali		 udołałybyśmy,
byśmy udołały
2nd udołałbyś,
byś udołał		 udołałabyś,
byś udołała		 udołałobyś,
byś udołało		 udołalibyście,
byście udołali		 udołałybyście,
byście udołały
3rd udołałby,
by udołał		 udołałaby,
by udołała		 udołałoby,
by udołało		 udołaliby,
by udołali		 udołałyby,
by udołały
impersonal udołano by
imperative 1st niech udołam udołajmy
2nd udołaj udołajcie
3rd niech udoła niech udołają
passive adjectival participle udołany udołana udołane udołani udołane
anterior adverbial participle udoławszy
verbal noun udołanie

References
  1. Joseph Richter (1809) Kmotr Maciey (in Polish), volume 2, page 32

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.