ukąsić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈkɔɲ.ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲɕit͡ɕ
  • Syllabification: u‧ką‧sić

Verb

ukąsić pf (imperfective kąsać)

  1. (transitive) to bite, to sting

Conjugation
Conjugation of ukąsić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ukąsić
future tense 1st ukąszę ukąsimy
2nd ukąsisz ukąsicie
3rd ukąsi ukąszą
impersonal ukąsi się
past tense 1st ukąsiłem,
-(e)m ukąsił		 ukąsiłam,
-(e)m ukąsiła		 ukąsiłom,
-(e)m ukąsiło		 ukąsiliśmy,
-(e)śmy ukąsili		 ukąsiłyśmy,
-(e)śmy ukąsiły
2nd ukąsiłeś,
-(e)ś ukąsił		 ukąsiłaś,
-(e)ś ukąsiła		 ukąsiłoś,
-(e)ś ukąsiło		 ukąsiliście,
-(e)ście ukąsili		 ukąsiłyście,
-(e)ście ukąsiły
3rd ukąsił ukąsiła ukąsiło ukąsili ukąsiły
impersonal ukąszono
conditional 1st ukąsiłbym,
bym ukąsił		 ukąsiłabym,
bym ukąsiła		 ukąsiłobym,
bym ukąsiło		 ukąsilibyśmy,
byśmy ukąsili		 ukąsiłybyśmy,
byśmy ukąsiły
2nd ukąsiłbyś,
byś ukąsił		 ukąsiłabyś,
byś ukąsiła		 ukąsiłobyś,
byś ukąsiło		 ukąsilibyście,
byście ukąsili		 ukąsiłybyście,
byście ukąsiły
3rd ukąsiłby,
by ukąsił		 ukąsiłaby,
by ukąsiła		 ukąsiłoby,
by ukąsiło		 ukąsiliby,
by ukąsili		 ukąsiłyby,
by ukąsiły
impersonal ukąszono by
imperative 1st niech ukąszę ukąśmy
2nd ukąś ukąście
3rd niech ukąsi niech ukąszą
passive adjectival participle ukąszony ukąszona ukąszone ukąszeni ukąszone
anterior adverbial participle ukąsiwszy
verbal noun ukąszenie

Further reading
  • ukąsić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ukąsić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.