upuścić

Polish

Etymology

From u- +‎ puścić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈpuɕ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uɕt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: u‧puś‧cić

Verb

upuścić pf (imperfective upuszczać)

  1. (transitive) to drop, to let go of (allow to fall)
  2. (transitive) to draw (extract liquid from a container)
  3. (transitive, proscribed) to reduce the price of

Conjugation
Conjugation of upuścić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive upuścić
future tense 1st upuszczę upuścimy
2nd upuścisz upuścicie
3rd upuści upuszczą
impersonal upuści się
past tense 1st upuściłem,
-(e)m upuścił		 upuściłam,
-(e)m upuściła		 upuściłom,
-(e)m upuściło		 upuściliśmy,
-(e)śmy upuścili		 upuściłyśmy,
-(e)śmy upuściły
2nd upuściłeś,
-(e)ś upuścił		 upuściłaś,
-(e)ś upuściła		 upuściłoś,
-(e)ś upuściło		 upuściliście,
-(e)ście upuścili		 upuściłyście,
-(e)ście upuściły
3rd upuścił upuściła upuściło upuścili upuściły
impersonal upuszczono
conditional 1st upuściłbym,
bym upuścił		 upuściłabym,
bym upuściła		 upuściłobym,
bym upuściło		 upuścilibyśmy,
byśmy upuścili		 upuściłybyśmy,
byśmy upuściły
2nd upuściłbyś,
byś upuścił		 upuściłabyś,
byś upuściła		 upuściłobyś,
byś upuściło		 upuścilibyście,
byście upuścili		 upuściłybyście,
byście upuściły
3rd upuściłby,
by upuścił		 upuściłaby,
by upuściła		 upuściłoby,
by upuściło		 upuściliby,
by upuścili		 upuściłyby,
by upuściły
impersonal upuszczono by
imperative 1st niech upuszczę upuśćmy
2nd upuść upuśćcie
3rd niech upuści niech upuszczą
passive adjectival participle upuszczony upuszczona upuszczone upuszczeni upuszczone
anterior adverbial participle upuściwszy
verbal noun upuszczenie

Further reading
  • upuścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • upuścić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.