villijeim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvilːijɛjim]
- Hyphenation: vil‧li‧je‧im
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | villijeim |
| accusative | — | villijeimet |
| dative | — | villijeimnek |
| instrumental | — | villijeimmel |
| causal-final | — | villijeimért |
| translative | — | villijeimmé |
| terminative | — | villijeimig |
| essive-formal | — | villijeimként |
| essive-modal | — | villijeimül |
| inessive | — | villijeimben |
| superessive | — | villijeimen |
| adessive | — | villijeimnél |
| illative | — | villijeimbe |
| sublative | — | villijeimre |
| allative | — | villijeimhez |
| elative | — | villijeimből |
| delative | — | villijeimről |
| ablative | — | villijeimtől |
| non-attributive possessive - singular |
— | villijeimé |
| non-attributive possessive - plural |
— | villijeiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.