wpuścić

Polish

Etymology

From w- +‎ puścić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfpuɕ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uɕt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: wpuś‧cić

Verb

wpuścić pf (imperfective wpuszczać)

  1. (transitive) to let in (let someone or something come in)

Conjugation
Conjugation of wpuścić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wpuścić
future tense 1st wpuszczę wpuścimy
2nd wpuścisz wpuścicie
3rd wpuści wpuszczą
impersonal wpuści się
past tense 1st wpuściłem,
-(e)m wpuścił		 wpuściłam,
-(e)m wpuściła		 wpuściłom,
-(e)m wpuściło		 wpuściliśmy,
-(e)śmy wpuścili		 wpuściłyśmy,
-(e)śmy wpuściły
2nd wpuściłeś,
-(e)ś wpuścił		 wpuściłaś,
-(e)ś wpuściła		 wpuściłoś,
-(e)ś wpuściło		 wpuściliście,
-(e)ście wpuścili		 wpuściłyście,
-(e)ście wpuściły
3rd wpuścił wpuściła wpuściło wpuścili wpuściły
impersonal wpuszczono
conditional 1st wpuściłbym,
bym wpuścił		 wpuściłabym,
bym wpuściła		 wpuściłobym,
bym wpuściło		 wpuścilibyśmy,
byśmy wpuścili		 wpuściłybyśmy,
byśmy wpuściły
2nd wpuściłbyś,
byś wpuścił		 wpuściłabyś,
byś wpuściła		 wpuściłobyś,
byś wpuściło		 wpuścilibyście,
byście wpuścili		 wpuściłybyście,
byście wpuściły
3rd wpuściłby,
by wpuścił		 wpuściłaby,
by wpuściła		 wpuściłoby,
by wpuściło		 wpuściliby,
by wpuścili		 wpuściłyby,
by wpuściły
impersonal wpuszczono by
imperative 1st niech wpuszczę wpuśćmy
2nd wpuść wpuśćcie
3rd niech wpuści niech wpuszczą
passive adjectival participle wpuszczony wpuszczona wpuszczone wpuszczeni wpuszczone
anterior adverbial participle wpuściwszy
verbal noun wpuszczenie

Further reading
  • wpuścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wpuścić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.