wrzasnąć

Polish

Etymology

From wrzeszczeć +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvʐas.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -asnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wrzas‧nąć

Verb

wrzasnąć pf (imperfective wrzeszczeć)

  1. (intransitive) to bawl, to bluster, to scream, to shout, to yell

Conjugation
Conjugation of wrzasnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wrzasnąć
future tense 1st wrzasnę wrzaśniemy
2nd wrzaśniesz wrzaśniecie
3rd wrzaśnie wrzasną
impersonal wrzaśnie się
past tense 1st wrzasnąłem,
-(e)m wrzasnął		 wrzasnęłam,
-(e)m wrzasnęła		 wrzasnęłom,
-(e)m wrzasnęło		 wrzasnęliśmy,
-(e)śmy wrzasnęli		 wrzasnęłyśmy,
-(e)śmy wrzasnęły
2nd wrzasnąłeś,
-(e)ś wrzasnął		 wrzasnęłaś,
-(e)ś wrzasnęła		 wrzasnęłoś,
-(e)ś wrzasnęło		 wrzasnęliście,
-(e)ście wrzasnęli		 wrzasnęłyście,
-(e)ście wrzasnęły
3rd wrzasnął wrzasnęła wrzasnęło wrzasnęli wrzasnęły
conditional 1st wrzasnąłbym,
bym wrzasnął		 wrzasnęłabym,
bym wrzasnęła		 wrzasnęłobym,
bym wrzasnęło		 wrzasnęlibyśmy,
byśmy wrzasnęli		 wrzasnęłybyśmy,
byśmy wrzasnęły
2nd wrzasnąłbyś,
byś wrzasnął		 wrzasnęłabyś,
byś wrzasnęła		 wrzasnęłobyś,
byś wrzasnęło		 wrzasnęlibyście,
byście wrzasnęli		 wrzasnęłybyście,
byście wrzasnęły
3rd wrzasnąłby,
by wrzasnął		 wrzasnęłaby,
by wrzasnęła		 wrzasnęłoby,
by wrzasnęło		 wrzasnęliby,
by wrzasnęli		 wrzasnęłyby,
by wrzasnęły
imperative 1st niech wrzasnę wrzaśnijmy
2nd wrzaśnij wrzaśnijcie
3rd niech wrzaśnie niech wrzasną
anterior adverbial participle wrzasnąwszy
verbal noun wrzaśnięcie
noun

Further reading
  • wrzasnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wrzasnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.