wsławić

Polish

Etymology

From w- +‎ sławić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfswa.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: wsła‧wić

Verb

wsławić pf (imperfective wsławiać)

  1. (transitive) to make famous
    Synonyms: rozsławić, opromienić
  2. (reflexive with się) to become famous, to make a name for oneself

Conjugation
Conjugation of wsławić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wsławić
future tense 1st wsławię wsławimy
2nd wsławisz wsławicie
3rd wsławi wsławią
impersonal wsławi się
past tense 1st wsławiłem,
-(e)m wsławił		 wsławiłam,
-(e)m wsławiła		 wsławiłom,
-(e)m wsławiło		 wsławiliśmy,
-(e)śmy wsławili		 wsławiłyśmy,
-(e)śmy wsławiły
2nd wsławiłeś,
-(e)ś wsławił		 wsławiłaś,
-(e)ś wsławiła		 wsławiłoś,
-(e)ś wsławiło		 wsławiliście,
-(e)ście wsławili		 wsławiłyście,
-(e)ście wsławiły
3rd wsławił wsławiła wsławiło wsławili wsławiły
impersonal wsławiono
conditional 1st wsławiłbym,
bym wsławił		 wsławiłabym,
bym wsławiła		 wsławiłobym,
bym wsławiło		 wsławilibyśmy,
byśmy wsławili		 wsławiłybyśmy,
byśmy wsławiły
2nd wsławiłbyś,
byś wsławił		 wsławiłabyś,
byś wsławiła		 wsławiłobyś,
byś wsławiło		 wsławilibyście,
byście wsławili		 wsławiłybyście,
byście wsławiły
3rd wsławiłby,
by wsławił		 wsławiłaby,
by wsławiła		 wsławiłoby,
by wsławiło		 wsławiliby,
by wsławili		 wsławiłyby,
by wsławiły
impersonal wsławiono by
imperative 1st niech wsławię wsławmy
2nd wsław wsławcie
3rd niech wsławi niech wsławią
passive adjectival participle wsławiony wsławiona wsławione wsławieni wsławione
anterior adverbial participle wsławiwszy
verbal noun wsławienie

Further reading
  • wsławić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wsławić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.