współpracownik
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /fspuw.praˈt͡sɔv.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvɲik
- Syllabification: współ‧pra‧cow‧nik
Noun
współpracownik m pers (female equivalent współpracowniczka)
- associate, collaborator (person who works with others towards a common goal)
- Synonym: partner
Declension
Declension of współpracownik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | współpracownik | współpracownicy/współpracowniki (deprecative) |
| genitive | współpracownika | współpracowników |
| dative | współpracownikowi | współpracownikom |
| accusative | współpracownika | współpracowników |
| instrumental | współpracownikiem | współpracownikami |
| locative | współpracowniku | współpracownikach |
| vocative | współpracowniku | współpracownicy |
Further reading
- współpracownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współpracownik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.