wybronić

Polish

From wy- +‎ bronić.

wybronić pf (imperfective wybraniać)

(transitive) to defend (to support by words or writing, to vindicate, talk in favour of)
Synonym: wyratować
(reflexive with się) to defend oneself
Synonym: wyratować się

Conjugation of wybronić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wybronić
future tense	1^st	wybronię			wybronimy
	2^nd	wybronisz			wybronicie
	3^rd	wybroni			wybronią
	impersonal	wybroni się
past tense	1^st	wybroniłem, -(e)m wybronił	wybroniłam, -(e)m wybroniła	wybroniłom, -(e)m wybroniło	wybroniliśmy, -(e)śmy wybronili	wybroniłyśmy, -(e)śmy wybroniły
	2^nd	wybroniłeś, -(e)ś wybronił	wybroniłaś, -(e)ś wybroniła	wybroniłoś, -(e)ś wybroniło	wybroniliście, -(e)ście wybronili	wybroniłyście, -(e)ście wybroniły
	3^rd	wybronił	wybroniła	wybroniło	wybronili	wybroniły
	impersonal	wybroniono
conditional	1^st	wybroniłbym, bym wybronił	wybroniłabym, bym wybroniła	wybroniłobym, bym wybroniło	wybronilibyśmy, byśmy wybronili	wybroniłybyśmy, byśmy wybroniły
	2^nd	wybroniłbyś, byś wybronił	wybroniłabyś, byś wybroniła	wybroniłobyś, byś wybroniło	wybronilibyście, byście wybronili	wybroniłybyście, byście wybroniły
	3^rd	wybroniłby, by wybronił	wybroniłaby, by wybroniła	wybroniłoby, by wybroniło	wybroniliby, by wybronili	wybroniłyby, by wybroniły
	impersonal	wybroniono by
imperative	1^st	niech wybronię			wybrońmy
	2^nd	wybroń			wybrońcie
	3^rd	niech wybroni			niech wybronią
passive adjectival participle		wybroniony	wybroniona	wybronione	wybronieni	wybronione
anterior adverbial participle		wybroniwszy
verbal noun		wybronienie