wymieść

Polish

Etymology

From wy- +‎ mieść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.mjɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨmjɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧mieść

Verb

wymieść pf (imperfective wymiatać)

  1. (transitive) to sweep out, to remove by sweeping (from out of the inside)
  2. (intransitive, colloquial) to rock, to rule, to kill it, to kick ass (to be very impressive)

Conjugation
Conjugation of wymieść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wymieść
future tense 1st wymiotę wymieciemy
2nd wymieciesz wymieciecie
3rd wymiecie wymiotą
impersonal wymiecie się
past tense 1st wymiotłem,
-(e)m wymiótł		 wymiotłam,
-(e)m wymiotła		 wymiotłom,
-(e)m wymiotło		 wymietliśmy,
-(e)śmy wymietli		 wymiotłyśmy,
-(e)śmy wymiotły
2nd wymiotłeś,
-(e)ś wymiótł		 wymiotłaś,
-(e)ś wymiotła		 wymiotłoś,
-(e)ś wymiotło		 wymietliście,
-(e)ście wymietli		 wymiotłyście,
-(e)ście wymiotły
3rd wymiótł wymiotła wymiotło wymietli wymiotły
impersonal wymieciono
conditional 1st wymiótłbym,
bym wymiótł		 wymiotłabym,
bym wymiotła		 wymiotłobym,
bym wymiotło		 wymietlibyśmy,
byśmy wymietli		 wymiotłybyśmy,
byśmy wymiotły
2nd wymiótłbyś,
byś wymiótł		 wymiotłabyś,
byś wymiotła		 wymiotłobyś,
byś wymiotło		 wymietlibyście,
byście wymietli		 wymiotłybyście,
byście wymiotły
3rd wymiótłby,
by wymiótł		 wymiotłaby,
by wymiotła		 wymiotłoby,
by wymiotło		 wymietliby,
by wymietli		 wymiotłyby,
by wymiotły
impersonal wymieciono by
imperative 1st niech wymiotę wymiećmy
2nd wymieć wymiećcie
3rd niech wymiecie niech wymiotą
passive adjectival participle wymieciony wymieciona wymiecione wymieceni wymiecione
anterior adverbial participle wymiótłszy
verbal noun wymiecenie

Further reading
  • wymieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wymieść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.