zaciekawienie
Polish
Etymology
From zaciekawić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /za.t͡ɕɛ.kaˈvjɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: za‧cie‧ka‧wie‧nie
Noun
zaciekawienie n
- verbal noun of zaciekawić
- curiosity, interest (strong desire to learn something)
- Synonym: ciekawość
Declension
Declension of zaciekawienie
| singular | |
|---|---|
| nominative | zaciekawienie |
| genitive | zaciekawienia |
| dative | zaciekawieniu |
| accusative | zaciekawienie |
| instrumental | zaciekawieniem |
| locative | zaciekawieniu |
| vocative | zaciekawienie |
Further reading
- zaciekawienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zaciekawienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.