ześrutować

Polish

Etymology

From ze- +‎ śrutować.

Pronunciation
  • IPA(key): /zɛɕ.ruˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: ześ‧ru‧to‧wać

Verb

ześrutować pf (imperfective śrutować)

  1. (transitive) to kibble, to grind coarsely

Conjugation
Conjugation of ześrutować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ześrutować
future tense 1st ześrutuję ześrutujemy
2nd ześrutujesz ześrutujecie
3rd ześrutuje ześrutują
impersonal ześrutuje się
past tense 1st ześrutowałem,
-(e)m ześrutował		 ześrutowałam,
-(e)m ześrutowała		 ześrutowałom,
-(e)m ześrutowało		 ześrutowaliśmy,
-(e)śmy ześrutowali		 ześrutowałyśmy,
-(e)śmy ześrutowały
2nd ześrutowałeś,
-(e)ś ześrutował		 ześrutowałaś,
-(e)ś ześrutowała		 ześrutowałoś,
-(e)ś ześrutowało		 ześrutowaliście,
-(e)ście ześrutowali		 ześrutowałyście,
-(e)ście ześrutowały
3rd ześrutował ześrutowała ześrutowało ześrutowali ześrutowały
impersonal ześrutowano
conditional 1st ześrutowałbym,
bym ześrutował		 ześrutowałabym,
bym ześrutowała		 ześrutowałobym,
bym ześrutowało		 ześrutowalibyśmy,
byśmy ześrutowali		 ześrutowałybyśmy,
byśmy ześrutowały
2nd ześrutowałbyś,
byś ześrutował		 ześrutowałabyś,
byś ześrutowała		 ześrutowałobyś,
byś ześrutowało		 ześrutowalibyście,
byście ześrutowali		 ześrutowałybyście,
byście ześrutowały
3rd ześrutowałby,
by ześrutował		 ześrutowałaby,
by ześrutowała		 ześrutowałoby,
by ześrutowało		 ześrutowaliby,
by ześrutowali		 ześrutowałyby,
by ześrutowały
impersonal ześrutowano by
imperative 1st niech ześrutuję ześrutujmy
2nd ześrutuj ześrutujcie
3rd niech ześrutuje niech ześrutują
passive adjectival participle ześrutowany ześrutowana ześrutowane ześrutowani ześrutowane
anterior adverbial participle ześrutowawszy
verbal noun ześrutowanie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.