zezwierzęcenie
Polish
Etymology
From zezwierzęcić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /zɛz.vjɛ.ʐɛnˈt͡sɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: zez‧wie‧rzę‧ce‧nie
Noun
zezwierzęcenie n
- verbal noun of zezwierzęcić
- bestiality, beastliness, inhumanity, savagery
- Synonyms: (archaic) bestialność, bestialstwo, (dated) bestializm, okrucieństwo
Declension
Declension of zezwierzęcenie
| singular | |
|---|---|
| nominative | zezwierzęcenie |
| genitive | zezwierzęcenia |
| dative | zezwierzęceniu |
| accusative | zezwierzęcenie |
| instrumental | zezwierzęceniem |
| locative | zezwierzęceniu |
| vocative | zezwierzęcenie |
Further reading
- zezwierzęcenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.