znarowić

Polish

From z- +‎ narowić.

znarowić pf (imperfective narowić)

(transitive) to make restive
(transitive) to make audacious
Synonym: rozzuchwalić
(reflexive with się, of a mount or draught animal) to become restive
(reflexive with się, of a person) to become audacious
Synonym: rozzuchwalić się

Conjugation of znarowić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		znarowić
future tense	1^st	znarowię			znarowimy
	2^nd	znarowisz			znarowicie
	3^rd	znarowi			znarowią
	impersonal	znarowi się
past tense	1^st	znarowiłem, -(e)m znarowił	znarowiłam, -(e)m znarowiła	znarowiłom, -(e)m znarowiło	znarowiliśmy, -(e)śmy znarowili	znarowiłyśmy, -(e)śmy znarowiły
	2^nd	znarowiłeś, -(e)ś znarowił	znarowiłaś, -(e)ś znarowiła	znarowiłoś, -(e)ś znarowiło	znarowiliście, -(e)ście znarowili	znarowiłyście, -(e)ście znarowiły
	3^rd	znarowił	znarowiła	znarowiło	znarowili	znarowiły
	impersonal	znarowiono
conditional	1^st	znarowiłbym, bym znarowił	znarowiłabym, bym znarowiła	znarowiłobym, bym znarowiło	znarowilibyśmy, byśmy znarowili	znarowiłybyśmy, byśmy znarowiły
	2^nd	znarowiłbyś, byś znarowił	znarowiłabyś, byś znarowiła	znarowiłobyś, byś znarowiło	znarowilibyście, byście znarowili	znarowiłybyście, byście znarowiły
	3^rd	znarowiłby, by znarowił	znarowiłaby, by znarowiła	znarowiłoby, by znarowiło	znarowiliby, by znarowili	znarowiłyby, by znarowiły
	impersonal	znarowiono by
imperative	1^st	niech znarowię			znarówmy
	2^nd	znarów			znarówcie
	3^rd	niech znarowi			niech znarowią
passive adjectival participle		znarowiony	znarowiona	znarowione	znarowieni	znarowione
anterior adverbial participle		znarowiwszy
verbal noun		znarowienie

verb

adjectives

noun