útbreiða

Icelandic

Etymology

From út (“out”) +‎ breiða (“to spread”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈuːt.preiːða/

Verb

útbreiða (weak verb, third-person singular past indicative útbreiddi, supine útbreitt)

  1. (transitive, with accusative) to spread out, to distribute

Conjugation
útbreiða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að útbreiða
supine
(sagnbót)		 útbreitt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 útbreiðandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég útbreiði við útbreiðum present
(nútíð)		 ég útbreiði við útbreiðum
þú útbreiðir þið útbreiðið þú útbreiðir þið útbreiðið
hann, hún, það útbreiðir þeir, þær, þau útbreiða hann, hún, það útbreiði þeir, þær, þau útbreiði
past
(þátíð)		 ég útbreiddi við útbreiddum past
(þátíð)		 ég útbreiddi við útbreiddum
þú útbreiddir þið útbreidduð þú útbreiddir þið útbreidduð
hann, hún, það útbreiddi þeir, þær, þau útbreiddu hann, hún, það útbreiddi þeir, þær, þau útbreiddu
imperative
(boðháttur)		 útbreið (þú) útbreiðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
útbreiddu útbreiðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
útbreiðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að útbreiðast
supine
(sagnbót)		 útbreiðst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 útbreiðandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég útbreiðist við útbreiðumst present
(nútíð)		 ég útbreiðist við útbreiðumst
þú útbreiðist þið útbreiðist þú útbreiðist þið útbreiðist
hann, hún, það útbreiðist þeir, þær, þau útbreiðast hann, hún, það útbreiðist þeir, þær, þau útbreiðist
past
(þátíð)		 ég útbreiddist við útbreiddumst past
(þátíð)		 ég útbreiddist við útbreiddumst
þú útbreiddist þið útbreiddust þú útbreiddist þið útbreiddust
hann, hún, það útbreiddist þeir, þær, þau útbreiddust hann, hún, það útbreiddist þeir, þær, þau útbreiddust
imperative
(boðháttur)		 útbreiðst (þú) útbreiðist (þið)
Forms with appended personal pronoun
útbreiðstu útbreiðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
útbreiddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 útbreiddur útbreidd útbreitt útbreiddir útbreiddar útbreidd
accusative
(þolfall)		 útbreiddan útbreidda útbreitt útbreidda útbreiddar útbreidd
dative
(þágufall)		 útbreiddum útbreiddri útbreiddu útbreiddum útbreiddum útbreiddum
genitive
(eignarfall)		 útbreidds útbreiddrar útbreidds útbreiddra útbreiddra útbreiddra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 útbreiddi útbreidda útbreidda útbreiddu útbreiddu útbreiddu
accusative
(þolfall)		 útbreidda útbreiddu útbreidda útbreiddu útbreiddu útbreiddu
dative
(þágufall)		 útbreidda útbreiddu útbreidda útbreiddu útbreiddu útbreiddu
genitive
(eignarfall)		 útbreidda útbreiddu útbreidda útbreiddu útbreiddu útbreiddu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.