διάκριτος

See also: διακριτός

Greek

Adjective

διάκριτος • (diákritos) m (feminine διάκριτη, neuter διάκριτο)

  1. discrete, separate, distinct, individual

Declension
Declension of διάκριτος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative διάκριτος • διάκριτη • διάκριτο • διάκριτοι • διάκριτες • διάκριτα •
genitive διάκριτου • διάκριτης • διάκριτου • διάκριτων • διάκριτων • διάκριτων •
accusative διάκριτο • διάκριτη • διάκριτο • διάκριτους • διάκριτες • διάκριτα •
vocative διάκριτε • διάκριτη • διάκριτο • διάκριτοι • διάκριτες • διάκριτα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο διάκριτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο διάκριτος, etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.