διακριτός

See also: διάκριτος

Greek

Adjective

διακριτός • (diakritós) m (feminine διακριτή, neuter διακριτό)

  1. discernible
  2. discrete, distinct
  3. (mathematics) discrete

Declension
Declension of διακριτός
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative διακριτός • διακριτή • διακριτό • διακριτοί • διακριτές • διακριτά •
genitive διακριτού • διακριτής • διακριτού • διακριτών • διακριτών • διακριτών •
accusative διακριτό • διακριτή • διακριτό • διακριτούς • διακριτές • διακριτά •
vocative διακριτέ • διακριτή • διακριτό • διακριτοί • διακριτές • διακριτά •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.